این تحقیق با هدف بررسی ویژگی های خمیرکاغذ شیمیایی - مکانیکی از ساقه گیاه کلزا انجام شده است. نمونه کلزای مورد آزمایش از یک مزرعه واقع در شهرستان بابل تهیه گردید. پخت خمیرکاغذ به روش شیمیایی - مکانیکی با مصرف مواد شیمیایی مورد استفاده در کارخانه چوب و کاغذ مازندران (سولفیت سدیم) به میزان20 درصد بر اساس ماده خشک انجام شد، و زمان پخت در سه میزان 30، 40 و 50 دقیقه و دمای پخت در 170 درجه سانتی گراد تنظیم گردید. سپس خمیرکاغذها توسط پالایشگر PFI Mill تا درجه روانی CSF 25 ± 300 پالایش شدند و از هر نمونه خمیرکاغذ، کاغذ دست ساز 60 گرمی تهیه گردید. شاخص مقاومت های کاغذهای دست ساز با استفاده از استاندارد TAPPI اندازه گیری شد. بررسی ها نشان داد که با کاهش بازده، شاخص های مقاومت های کاغذ حاصل نظیر مقاومت در برابر کشش، مقاومت در برابر پاره شدن، مقاومت در برابر ترکیدن، طول پاره شدن و سفتی افزایش می یابد.

این تحقیق با هدف بررسی خواص مقاومتی کاغذهای حاصل از تیمارهای 1، 2 و 4 هفته ای با قارچ Phanerochaete chrysosporium BKM– 1767 مورد ارزیابی قرار گرفته و با نمونه شاهد مقایسه گردیده است. پس از آماده سازی نمونه های قارچی، خرده چوب های ممرز در سه سطح 1، 2 و 4 هفته ای تحت دمای 39oc با رطوبت نسبی 65% تیمار شدند. به منظور تهیه خمیرکاغذ CMP از خرده چوب های تیمار شده، دمای پخت 165 درجه سلسیوس، زمان پخت 80 و 90 دقیقه، درصد مواد شیمیایی سولفیت سدیم: 14، 18 و 22 درصد و نسبت مایع پخت به خرده چوب 7 به 1 در نظر گرفته شد. نتایج نشان می دهد که در چوب های تیمار شده نسبت به نمونه شاهد میزان بازده کاهش یافته است. این کاهش برای تیمارهای1، 2 و 4 هفته ای به ترتیب حدود 1.64، 2.84 و 6.20 درصد بوده است. همچنین ویژگی های مقاومت به کشش، ترکیدن، پاره شدن و تاشدن کاغذ تهیه شده از خرده چوبهای تیمار شده کاهش یافته است.

این بررسی با هدف ارائه روشی برای ساخت خمیر کاغذ از کاه گندم انجام گرفت تا بتوان آن را در مقیاس کوچک استفاده و جایگزین بخشی از خمیر کاغذ تولیدشده از کارتن کنگره ای کهنه کرد. بدین منظور، خمیر کاغذ با تغییر مقدار قلیاییت فعال (NaOH) در چهار سطح 10، 12، 14، و 16 درصد (بر مبنای وزن خشک کاه گندم) و زمان پخت 40 دقیقه و دمای پخت 95 درجه سانتی گراد تهیه شد. بازده بعد از پخت خمیر کاغذها بین 64.6 تا 72.7 درصد، و بازده کل بعد از جداسازی الیاف بین 55.45 تا 58.3 درصد متغیر بود. درجه روانی خمیرکاغذهای پالایش نشده نیز بین 708 تا 790 میلی لیتر استاندارد کانادایی تغییر کرد. خمیرکاغذ تا درجه روانی حدود 350 پالایش شد و پس از آن ویژگی های کاغذ دست ساز از آن ها اندازه گیری شد. دانسیته کاغذ بین 437 تا 489 کیلوگرم بر متر مکعب، شاخص مقاومت به پاره شدن بین 6.51-7.91 mN.m2/g، و شاخص مقاومت به کشش بین 29.2-30.8 N.m/g اندازه گیری شد. با توجه به اینکه اختلاف معنی داری در سطح اعتماد 99 درصد بین ویژگی های مقاومتی خمیر کاغذ دیده نشد، بنابراین، خمیرکاغذ تهیه شده با 10 درصد قلیاییت فعال، 40 دقیقه زمان پخت، و 95 درجه سانتی گراد دمای پخت به عنوان جایگزینی برای خمیرکاغذ کارتن کنگره ای کهنه ارزیابی شد. ویژگی های خمیرکاغذ پالایش شده تا درجه روانی 365 میلی متر استاندارد کانادایی برتر از خمیرکاغذ از کارتن کنگره ای کهنه اندازه گیری شد. با توجه به برتری مقاومتی، از این خمیر کاغذ می توان به عنوان تقویت کننده خمیرکاغذ کارتن کنگره ای کهنه استفاده کرد.

به علت کمبود چوب های جنگلی قابل برداشت در ایران، پتانسیل تولید خمیر کاغذ شیمیایی-مکانیکی از گونه های سریع الرشد بید (آلبا، فوکا و مشک) در مقایسه با گونه سریع الرشد و غیرجنگلی صنوبر در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. از مایع پخت کارخانه چوب و کاغذ مازندران با نسبت 50: 50 سولفیت سدیم و بی سولفیت سدیم برای تیمار شیمیایی و از پراکسید هیدروژن برای رنگ بری خمیرهای کاغذ استفاده شد. نتایج نشان داد که خمیرهای کاغذ بید فوکا و بید آلبا به ترتیب دارای بیشترین و کمترین مقدار بالک و ماتی در بین گونه ها بوده اند. از لحاظ خصوصیات مقاومتی، بیشترین و کمترین مقاومت کششی به ترتیب به کاغذهای بید آلبا و بید فوکا و بیشترین و کمترین مقادیر مقاومت های ترکیدن و پارگی به ترتیب به کاغذهای بید مشک و صنوبر تعلق داشته است. داده های حاصل از این مطالعه نشان داده است که گونه های بید دارای پتانسیل خوبی جهت استفاده به عنوان ماده اولیه در تولید خمیر کاغذ شیمیایی-مکانیکی در بازده پخت 85% می باشند. به طوری که طبق نتایج حاصل از این کار تحقیقاتی، گونه بید آلبا در اولویت اول و گونه بید مشک در اولویت دوم برای تولید خمیر کاغذ شیمیایی-مکانیکی (در بازده پخت 85%) قرار دارد.

در این بررسی خواص نوری کاغذهای حاصله در تیمارهای 1، 2 و 4 هفته ای با قارچ Phanerochaete chrysosporium BKM – 1767 بررسی شد و با نمونه شاهد مقایسه گردید. پس از آماده سازی نمونه های قارچی، خرده چوب های ممرز در سه سطح 1، 2 و 4 هفته ای تحت شرایط آزمایشگاهی تیمار شدند. به منظور تهیه خمیر شیمیایی مکانیکی از خرده چوب های تیمار شده، دمای پخت 165 درجه سلسیوس، زمان پخت 80 و 90 دقیقه، درصد مواد شیمیایی سولفیت سدیم: 14، 18 و 22 درصد و نسبت مایع پخت به خرده چوب 7 به 1 در نظر گرفته شد. در مورد روشنی نیز عامل مدت زمان تیمار، فاکتور مهمی برای افزایش تأثیر تیمار قارچی است. کاهش روشنی در تیمار 4 هفته ای، معنی دار است. این نکته بیانگر آن است که در مورد ممرز، تأثیرگذاری تیمار قارچی روی روشنی کاغذ، فقط در تیمار 4 هفته ای اتفاق می افتد. افزایش بیشتر زردی در تیمارهای 2 و 4 هفته ای نشان می دهد تأثیرپذیری ممرز در ارتباط با فاکتور زردی، با افزایش مدت زمان تیمار قارچی اتفاق می افتد. ماتی کاغذهای حاصل از خرده چوب های تیمار شده تقریباً افزایش یافته است ولی اختلاف معنی داری بین ماتی کاغذ تهیه شده در تیمار شاهد و ماتی کاغذهای تهیه شده در تیمارهای قارچی وجود ندارد.

در این تحقیق، تاثیر اختلاط گونه غان با دو گونه جنگلی ممرز و راش بر ویژگی های نوری و مکانیکی خمیرکاغذهای شیمیایی مکانیکی تهیه شده مورد بررسی قرار گرفت. شرایط ثابت پخت شامل درجه حرارت 170 درجه سانتی گراد، نسبت مایع پخت به خرده چوب 7 به 1 و درصد ماده شیمیایی 20% بر اساس وزن خشک خرده چوب بودند. خمیرکاغذهای شیمیایی مکانیکی بر اساس رسیدن به بازده ثابت 85% (بازده خمیرکاغذ کارخانه)، در زمان های متفاوت پخت از30 تا120 دقیقه با 10، 20، 30 و 100 درصد غان در ترکیب با دو گونه جنگلی راش و ممرز تهیه شد. پس از جداسازی الیاف و پالایش آنها تا درجه روانی کانادایی 300ml، کاغذهای دست ساز 60 گرمی ساخته شد و مقاومت ها و ویژگی های نوری آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری نتایج نشان داد که با افزایش میزان اختلاط چوب غان، بین میانگین ویژگی های مورد بررسی خمیرکاغذ CMP، اختلاف معنی داری وجود دارد و همه این ویژگی ها به جز ماتی کاغذ بهبود یافته اند. مقایسه مقاومت های کاغذهای ساخته شده با کاغذهای روزنامه و چاپ و تحریر چوب و کاغذ مازندران نشان می دهد که به ترتیب با افزودن 10 و 20 درصد چوب غان به دو گونه جنگلی مورد استفاده می توان به مقاومت های مورد نیاز دست یافت که از نظر اقتصادی برای واردات چوب غان نیز قابل توجه است.

این تحقیق به منظور تعیین اثر رنگبری قبل و بعد از پالایش در خمیرکاغذ شیمیایی مکانیکی (CMP) که برای تولید کاغذ روزنامه بکار می رود، انجام شده است. چوب مورد استفاده از مخلوط گونه های جنگلی و غیرجنگلی تهیه و به خرده چوب تبدیل و پس از هوا خشک شدن و محاسبه درصد رطوبت برای تهیه خمیرکاغذ CMP مورد استفاده قرار گرفت. خمیرکاغذ CMP با نسبت درصدهای 40 (صنوبر)، 30 (افرا)، 7/5 (بلوط)، 7/5 (توسکا) 7/5 (بید) و 7/5 (کلهو) تهیه شد. به منظور حذف یون های فلزی سنگین خمیرکاغذ، عملیات کی لیت سازی با DTPA انجام گردید. رنگبری با استفاده از پراکسید هیدروژن و هیدروکسید سدیم به ترتیب با 3 و 5/2 درصد بر مبنای وزن خشک خمیرکاغذ با درجه روشنی اولیه 6/44% انجام شد. خمیرکاغذ قبل و بعد از مرحله رنگبری توسط دستگاه کوبنده PFI مورد پالایش قرار گرفت. در نهایت از دو تیمار فوق الذکر کاغذهای دست ساز تهیه شد و ویژگی های آنها مطابق استاندارد تاپی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد رنگبری پس از پالایش، سبب افزایش شاخص کششی، ترکیدن، پارگی، درجه روشنی، ضریب پخش نور، دانسیته و کاهش زردی، ماتی و ضریب جذب نور شده است. نتایج به دست آمده صحه ایی بر سیستم رنگبری صنعتی متداول تولید خمیرکاغذ CMP در شرکت چوب و کاغذ مازنداران گذاشت.

این تحقیق با هدف تاثیر استفاده از کیتوزان و نانوسلولز بر ویژگی های مقاومتی خمیرکاغذ شیمیایی-مکانیکی(CMP) انجام شد. به همین منظور، ابتدا مقداری ازخمیرشیمیایی-مکانیکی(CMP) رنگبری شده کارخانه چوب و کاغذ مازندران به عنوان نمونه شاهد انتخاب شد. سپس نانو الیاف سلولزی به صورت ژل سفید رنگ و در 3 سطح 0، 2 و 3 درصد استفاده گردید. همچنین کیتوزان در 5 سطح 0، 5/0، 1، 5/1و2 درصد به سوسپانسیون خمیر کاغذ CMP حاصل اضافه شد. از خمیرکاغذ های مذکور کاغذهایی با وزن پایه gr/m2 60 تهیه و خواص نوری و مقاومتی آن ها طبق آزمون های استاندارد TAPPI اندازه گیری و مقایسه گردید. نتایج نشان داد که با افزودن کیتوزان مقاومت های به پارگی، کششی، ترکیدن، طول پارگی، مقاومت به عبور هوا، زردی و سبز رنگی در کاغذ حاصل از خمیرکاغذ CMP افزایش و روشنی، جذب آب و فاکتورa* کاهش یافته است. با افزودن نانو سلولز و کیتوزان به خمیرکاغذ CMP مقاومت های کششی، ترکیدن، طول پارگی و مقاومت به عبور هوا، جذب آب، زردی و فاکتورa* افزایش و مقاومت به پارگی، روشنی، سبز رنگی، ماتی کاهش یافته است. نتایج نشان داد که افزودن 2 درصد کیتوزان و همچنین افزودن همزمان2 درصد کیتوزان و 3 درصد نانو سلولز به خمیرکاغذ CMP باعث بهبود اکثر ویژگی ها درکاغذ حاصل شده است و می تواند به عنوان تیمار برتر انتخاب و معرفی گردد.

این تحقیق با هدف تاثیر افزودن نانوکیتوزان و پلی دادمگ بر ویژگی های مقاومتی خمیرکاغذ شیمیایی- مکانیکی(CMP) انجام شد. به همین منظور، ابتدا مقداری ازخمیرشیمیایی- مکانیکی(CMP) رنگبری شده کارخانه چوب و کاغذ مازندران به عنوان نمونه شاهد انتخاب شد. سپس پلی دادمگ در 4 سطح 0، 3/0، 5/0و 7/0 درصد استفاده گردید. همچنین کیتوزان در 3 سطح 0، 1و2 درصد به سوسپانسیون خمیر کاغذ CMP حاصل اضافه شد. از خمیرکاغذ های مذکور کاغذهایی با وزن پایه gr/m2 60 تهیه و خواص نوری و مقاومتی آن ها طبق آزمون های استاندارد TAPPI اندازه گیری و مقایسه گردید. نتایج نشان داد که با افزودن پلی دادمگ به خمیرکاغذ CMP روشنی، فاکتورa*، طول پارگی، مقاومت کششی و مقاومت به ترکیدن افزایش و زردی، سبز رنگی و جذب آب کاهش یافته، اما تغییرات محسوسی در ماتی، مقاومت به پارگی و مقاومت به عبور هوا در کاغذ حاصل مشاهده نشده است. با افزودن نانوکیتوزان به خمیرکاغذ CMP نیز روشنی، فاکتورa*، ماتی، مقاومت به پارگی، طول پارگی، مقاومت به ترکیدن و مقاومت به عبور هوا در کاغذ حاصل افزایش یافته، اما جذب آب و سبز رنگی در کاغذ حاصل کاهش را نشان می دهد، در این حالت، مناسب ترین ویژگی ها در کاغذ حاصل از افزودن و 1و2 درصد کیتوزان به خمیرکاغذ CMPمشاهده شده است. با افزودن هم زمان پلی دادمگ و کیتوزان به خمیرکاغذ CMP روشنی، ماتی، فاکتورa*، مقاومت به ترکیدن، مقاومت به پارگی و مقاومت به عبور هوا افزایش مناسبی را نشان داده، اما زردی، جذب آب و سبز رنگی کاغذ حاصل کاهش داشته است. به طوری کلی افزودن 2 درصد نانو کیتوزان(جداگانه) و همچنین افزودن هم زمان2درصد کیتوزان و 5/0 و 7/0درصد پلی دادمگ به خمیرکاغذ CMP باعث بهبود اکثر ویژگی ها درکاغذ حاصل از خمیرکاغذ CMP شده است، که می توان آن ها را بعنوان تیمار برتر انتخاب و معرفی کرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.